รีวิวหนัง Paddington แพดดิงตัน คุณหมีหนีป่ามาป่วนเมือง , อาจารย์บอม

“งดงาม น่ารัก สนุกสนาน และ น่าประทับใจ” คือ คำจำกัดความของภาพยนตร์เรื่อง “แพดดิงตัน คุณหมีหนีป่ามาป่วนเมือง” (Paddington) ที่ผมบอกกับตัวเอง เมื่อชมภาพยนตร์เรื่องนี้จบลง นอกเหนือจากแอนนิเมชั่นตัวเจ้าหมี “แพดดิงตัน” ที่ทำออกมาได้เหมือนจริงแบบสุดๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แววตาของมันนี่นะ ผมยกให้เลยว่า “สุดยอด” มาก เพราะสื่ออารมณ์ได้สมจริง แต่ที่สุดยอดกว่านั้นอีกคือเนื้อเรื่องที่มีความงดงาม แฝงไว้ด้วยความหมาย ดูแล้วได้ข้อคิดดีๆ เกี่ยวกับ “ความรัก” และ “บ้าน” ขอบอกเลยว่า “ประทับใจ”

ในส่วนของการดำเนินเรื่อง “แพดดิงตัน คุณหมีหนีป่ามาป่วนเมือง” นั้น ไม่ได้มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนอะไรให้ขบคิดมากมาย เป็นการเดินเรื่องในสไตล์หนังสำหรับเด็ก ที่มีฉากตื่นเต้นผจญภัยสลับกับแนวซุกซนปั่นป่วนแบบน่ารักๆ ของเจ้าหมี แพดดิงตัน ให้หัวเราะตามได้ ทำให้แต่ละฉาก แต่ละตอน เป็นไปด้วยความน่ารักสนุกสนานและไม่น่าเบื่อ แม้ว่าหลายฉากอาจจะดูเหนือจริงไปบ้างแต่ก็เป็นที่เข้าใจและยอมรับได้เพราะ หนังเรื่องนี้สร้างจาก วรรณกรรมเด็กที่มีชื่อเสียงของอังกฤษที่มีมาตั้งแต่ปี 1958 ถ้านับๆ อายุมาถึงตอนนี้ก็เฉียดๆ 60 ปีเข้าไปแล้ว เรียกได้ว่าเป็นวรรณกรรมอมตะเรื่องหนึ่งเลยทีเดียว

จุดเด่นอีกประการของเรื่องนี้คือ การวางปมของตัวละครแต่ละตัวไว้ ว่าทำไมถึงได้มีพฤติกรรมแบบนั้น เช่น ตัวคุณพ่อที่ห่วงลูกมากจนลูกๆรำคาญ หรือ แม้กระทั่งตัวร้ายอย่าง นิโคล คิดแมน เองก็มีปมอะไรบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับพ่อของตนมาก่อน ถึงได้กลายมาเป็นคนที่ร้ายแบบนี้ อันนี้ผมถือว่าเป็นเสน่ห์อีกประการหนึ่งที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้มีความน่าสนใจมากยิ่งขึ้น

นอกจากนั้นยังมีคำพูดคมๆ โดนๆ หลายคำในหนังเรื่องนี้ แต่ในฉากก่อนจะจบ มีประโยคหนึ่งที่ผมประทับใจมากๆ ขอแอบสปอยล์นำมาแชร์นิดหนึ่ง นั่นคือประโยคที่ว่า “ครอบครัวไม่ทิ้งกัน” ส่วนใครเป็นคนพูด และพูดกับใคร ผมขอไม่บอกนะครับ อยากให้ไปดูกันเองมากกว่า ขอกระซิบเบาๆ ว่า “จบได้ประทับใจ และแอบฮา” ด้วย

หนังเรื่องนี้ ในภาพรวมผมให้ 9/10 เด็กดูได้ผู้ใหญ่ดูดี ในส่วนของข้อคิดดีๆ ที่ได้จากภาพยนตร์เรื่องนี้ ผมให้ไปเลยที่ 9.5/10 ในส่วนของดารานำ คือ หมีแพดดิงตัน (แม้จะเป็นแอนนิเมชั่น ก็เถอะ) แต่มีจุดเด่นที่การแสดงออกทางแววตาและแอนนิเมชั่นที่ทำออกมาได้สวยงามสมจริง สำหรับในส่วนของดาราประกอบคนอื่นๆ รวมทั้งนิโคล คิดแมน ที่เล่นเป็นตัวร้าย ผมให้ที่ 8.5/10 (เล่นได้ดีนะ แต่ว่าบทน้อยไป โดนน้องหมีแย่งซีนความน่ารักไปเกือบหมด) ในส่วนของการดำเนินเรื่องสนุกสนานครบรส สุข เศร้า เคล้าน้ำตา อบอุ่น สวยงาม รับไปเลย 9/10

สรุป มีลูกควรพาลูกไปดู มีหลานควรพาหลานไปดู มีแฟนพาแฟนไปดู รับรองคุณจะหลงรัก หมีแพดดิงตัน เหมือนผม ขนาดผมไม่เคยอ่านหนังสือหรือรู้จักน้องหมีตัวนี้มาก่อน พอดูเรื่องนี้จบ ผมรู้สึกหลงรักเลย ถ้าหากใครมีตุ๊กตาหมี แพดดิงตัน ส่งมาให้ผมกอดสักตัวนะครับ

อาจารย์บอม